پای صحبت پدرها و مادرها

سلام 

سلامی به گرمی آفتاب سوزان کویر و به گرمی قلب کوچک آدم و حوا 

راستی تا به حال پای صحبت بزرگترها نشستید مخصوصا آنها یی که خیلی قدیمی ترند وقتی از آن موقعها صحبت می کنند و اتفاقات و داستانهای خودشون حرف می زنند آدم به آنها حسودیش میشه چرا که الان با این همه پیشرفت و تکنولوژی اما آن لذتی را که آنها اززندگی آن زمان بردنند  هرگز ما ذره ای از آن را هم نمی توانیم حس کنیم راستی  چه زمانه ای شده عاطفه ها کم. رفت و آمدنها کم. و همه از صبح تا شب می دوند اما به جایی نمی رسند وشب را به صبح و صبح را به شب می رسانند غافل از اینکه هیچ لذتی داشته باشند  هر چه را که در طول روز بدست آوردن از روی چشم و هم چشمیها از دست می دهند اما آن زمانها با اینکه نان شب را هم بعضی ها نداشتند اما با دلی پر از نور و محبت زندگی می کردند .دیروز رفتم به پدرم سر زدم از اینکه مشغولیتهای زندگی نمی گذارد آن طور که شاید و باید به او برسم اما همیشه سعی می کنم دلش را به دست آورم چون دعای پدر و مادر پشت سر ما بودن خودش یه نعمته. منکه نعمت مادر داشتن را ۱۳ سال است از دست دادم پدرم هم جای مادرم است و هم جای پدرم  اما پدرو مادر مثل گل اقاقیا گل رازقی .شبو .یاس که خیلی خوش بو هستند و زیبا می مانند قدر آنها را داشته باشید باشد که در همه ایام یاد و خاطره آنها زنده نگهداریم و سایه پر مهر آنان برسر ما فرزندان باشد . انشالله  از اینکه خیلی پر حرفی کردم من را ببخشید