خاطرات کودکی

 من از دوران کودکی( خودم) می خوام براتون بگم. آن هم از وقتی که ۱.۵ بود از شهرستانی به تهران مهاجرت کردیم آن روزها که یادم می یاد خیلی شیطون بودم یعنی مادرم می گفت از دیوار سفید کاری بالا می رفتم تا یادم میاد شیطنت بود وبس از همان اوان کودکی چون شیطون بودم برای مادرم خیلی درد سر درست می کردم یه روز یادمه که برف سنگینی آمده بود من با یه خاک انداز با همان عالم بچگی رفتم و در خانه همسایه و شروع به پارو کردن برفها شدم مادرم خدا بیامورز گفت که بیا تو سرما می خوری  ولی من به حرفش گوش ندادم تا اینکه شب تب و لرز شدیدی کردم تا حدی که به بیمارستان کشیده شدم یادم میاد آن شب بعد از آن همه برف هوا یه نموره بارانی شده بود به حدی که آدم را خیس نمی کرد باران بعد از برف خلاصه پدرم که یه بارانی پوشیده بود من را بغل کرده بود و  صدای نفسهایش موقع راه رفتن و بوی تنش هنوز که هنوزه از یادم نمی ره من را به بیمارستان برد گویا خیلی حالم بد بوده چون وقتی چشم باز کردم یادمه که دادش بزرگم بالای سرم بود از من پرسید چی دوست داری برات بخرم من هم گفتم عروسک خلاصه این اولین چشمه ای از شیطنتهای من بود اما چه عالمی بود دوران کودکی حالا که فکرش را می کنم با خودم می گم خوش به حال آن روزها در روزهای بعد از شیرین کاریهای دوران کودکی خواهم نوشت  

و اما دیروز از وقتی از سر کار برگشتم تا شب مشغول غوره پاک کردن بودم خیلی خسته کننده بود تا ساعت ۱۱ طول کشید راستی دیروز با دوستم مثل کارگاها برای یه تحقیقی به بازار رفتیم از نزدیک یه نفری را دیدیم و ۲ تا اسکاج خریدیم  نظرم در موردش بد نیست آدم بدی به نظر نمیرسید ولی بیشتر باید تحقیق کنم . نظر یادتان نرود