شیطنتهای بچگی

سلام  

از اینکه وبلاگ من را می خوانید بسیار متشکرم  

اما خاطرات بچگی یادم میاد که ان روزها که تا زه به تهران رفته بودیم هیچ جایی گاز کشی نبود تنها جایی را که برای اولین بار می خواستند گاز بکشند محله ما بود آن زمان فکر می کردن که خیلی به فکر پایین شهرهیها هستنند که می خوان برایشان گاز بکشند اما هدف این نبود هدف آن بود که می خواستنند با ما مثل : ببخشید ( موش آزمایشگاهی رفتار کنند ) خلاصه کاری ندارم گاز را به کمک فلیپینیها ی که پیمانکارهای آن موقع بودنند کشیده شد و ما از این آزمایش بی خطر بیرون آمدیم . خلاصه تا آن موقع هم هیچ کسی توی خانه اش حمام نداشت یادم میاد مادرم یه تشت بزرگ مسی داشت که درو تا دورش هلالی شکل بود و یه پارچ مسی و یک آفتابه مسی بنده خدا همه آنها را با آب نیم گرم شده که یا تو روزهای تابستانی وسط حیاط می گذ اشت تا گرم بشه یا اینکه سر چراغ گرم می کرد خلاصه که من و داداشم را توی حیاط خانه حمام می کرد چه قدر خوش میگذشت آن روزها با اینکه امکانات نبود ولی از حال و هوای خوبی برخوردار بود همیشه سر اینکه اول کدام ما را بشورد بحث می کردیم برای اینکه تا آن یکی را می خواست بشورد من با آب توی تشت بازی می کردم خلاصه چون داداشم خیلی مظلوم بود و ساکت من هم بچه آخری و عزیز دردونه مامانم همیشه حرف خودم را به کرسی مینشاندم و اول آن بنده خدا را می شست یادم که همیشه مامانم برای اینکه ما راضی کند یه لقمه بزرگ نان سنگک را که آغشته شده بود با روغن حیوانی وشکر به خورد ما می داد آخ که چه لذتی داشت یادش بخیر دیگه هیچ وقت آن روزها نمی یاد