مهناز گلم
تقدیم به دختر خواهر عزیز و دوست داشتنی خودم مهناز
برو پایین
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
سر کاری نیست بازم برو پایین
.
.
.
.
.
.
.
.
.
حالا دیدی سر کاری نبود
هیچ گلی در این جهان، بوی تو را نمی دهد
شهد وعسل به کام من ، طعم تو را نمی برد
گرچه به ناز رفته ای، نظر به ما نمی کنی
به سادگی بر تن ما، جامه عشق نمی درد
تلخ نشد خاطره ات به زهرو نیش و نوش غیر
بوی گلت به هر نسیم، از سر ما نمی پرد
هر که به تار می ز ند ، تا ببرد دل مرا
جز که به تار موی تو ، دل مرا نمی خرد
تقدیم به دریا
تقدیم به گل عزیزم و دوست داشتنی دریا
*بی همگان بسر شود، بی تو بسر نمی‌شود*
* داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود*
*دیده عقل مستِ تو چرخه چرخ پستِ تو*
*گوش طرب به دست تو بی تو بسر نمی‌شود *
*جان ز تو جوش می‌کند دل ز تو نوش می‌کند*
*عقل خروش می‌کند بی تو بسر نمی‌شود*
*خَمر من و خمار من باغ من و بهار من*
* خواب من و قرار من بی تو بسر نمی‌شود*
*جاه و جلال من تویی مُلکت و مال من تویی*
*آب زلال من تویی بی تو بسر نمی‌شود*
*گاه سوی وفا روی گاه سوی جفا روی *
*آنِ منی کجا روی بی تو بسر نمی‌شود*
*دل بنهند بَرکَنی توبه کنند بشکنی *
*این همه خود تو می‌کنی بی تو بسر نمی‌شود*
*بی تو اگر به سر شدی زیر جهان زِبَر شدی*
* باغ ارم سقر شدی بی تو بسر نمی‌شود*
*خواب مرا ببسته‌ای نقش مرا بشسته‌ای*
*وز همه‌ام گسسته‌ای بی تو بسر نمی‌شود
مدرسه عشق
سلام
سلام به دوستهای خوب وبلاگی
حال و احوالتان چطوره خوبید.امروز می خوام از روز اول مدرسه و معلم آن زمان خودم بگم این را مطمئنم که هر کسی روز اول مدرسه را به خاطر می آورد
روز اول مدرسه در آن زمان آخ که چه روزی بود . یادمه مادرم یک دست لباس خیلی قشنگ که لباس فرم بهش می گفتند برام دوخته بودنند و یه یقه سفید که هر روز مثل کروات باید بالای گردن می بستیم یادش بخیر مدرسه ما دو تا کوچه آن طرفتر بود و مشرف به کلانتری و بغل دست مدرسه ما هم مدرسه راهنمایی یادمه آن روز با چه شوق و ذوقی راهی مدرسه شدم البته مامانم دنبالم بود همه بچه ها توی حیاط مدرسه صف کشیده بودنند و منتظر صحبتهای مدیر مدرسه .آره آن زمان چون هنوز حجابی در کار نبود مدیر مدرسه با یه دامن کوتاه و یه بلوز آستین کوتاه سرمه ای آمد بالای سکو و با بلند گو شروع به خوش آمد گویی شد مدیر که خیلی هم تپول و بود قد کوتاه اما خیلی مهربان بود روز اول خوبی داشتم با دوستای زیادی آشنا شدم آنقدر که مادرم زود جیم فنگ شد و رفت خانه یادمه اولین نوشتهای آن موقع کتاب از لوحهای زیبایی بود که یکی از آنها که بخوبی یادم میاد عکس یه گربه بود که با یه گلوله نخ بازی می کرد خلاصه روزها سپری می شد و ما به حال و هوای مدرسه عادت کردیم از معلم روز اولم بگم که نمیدانم الان در قید حیاط است یا نه ؟ ولی خیلی دوسش داشتم راستی فامیلیش جدیدی بود یادم که من موهای بلندی داشتم یه روز به من گفت : فردا از مادرت اجازه بگیر تا موهایت را همین جا کوتاه کنم با اینکه همیشه موهایم مرتب بود ولی این خانم به من گفت که به کلاس آرایشگری میره و می خواهد که من برایش مدلی باشم راستش چون می دونستم مادرم به من اجازه نمیده ولی بازم به مادرم گفتم که فردا خانممان می خواهد موهام را کوتاه کند او گفت: اگه موهات کوتاه کنی می کشمت ....... خلاصه فردای آن روز خانم معلم یه قیچی برداشت و موهای نازنین من را کوتاه کرد خودش می گفت مدل گوگوشی برات زدم یعنی اند کوتاهی مو راستش را بخواهید احساس سبکی می کردم و از اینکه خانم موهام کوتاه کرده بود یه ذوق وشوق عجیبی داشتم عصر که به خانه برگشتم با کمال خوشحالی دیدم مادرم گفت که آخر کار خودش را کرد ولی قشنگ شده من هم خیلی خوشحال شدم و این خاطره هیچ وقت از یادم نمی ره انشالله اگر زنده است خدا عمر با عزت بهش بده چون معلم خیلی خوبی بود و اگر در قید حیاط نیست هم بازم خدا روحش را شاد کند می دونم که خاطرات روز اول مدرسه همگی یه جورایی از یاد نرفتنی است 
شاید بگوئید داستان می نویسد اما خاطرات لحضه به لحضه اش شیرین است حتما نظر بدهید خوشحال می شم نظرات شما را بخوانم